Waarom investeren Centrale Banken Massaal in Goud Kopen (En Wat Jij Daarvan Kunt Leren)
Dit artikel is oorspronkelijk geschreven door Capitalist Exploits. Bij Happy Investors volgen we Chris, oprichter van deze partij, al langere tijd en zijn we zelf lid van Insiders. Het doel van dit artikel is puur om je te inspireren en nieuwe ideeën aan te reiken. Het bevat geen koop- of beleggingsadvies. Ook wij van Happy Investors bieden nooit persoonlijk beleggingsadvies aan. Met beleggen kan je jouw inleg verliezen.
De investeringsstrategie van Capitalist Exploits is contrair; je kunt het daarmee eens zijn of juist niet. Hoewel wij onszelf primair richten op aandelen van hoge kwaliteit, komen we af en toe krachtige ideeën tegen via Capitalist Exploits waarmee een hoog rendement tegen een relatief laag risico gerealiseerd kan worden. Dit noemen we asymmetrisch risico.
Meer weten? Dankzij onze samenwerking ontvang je $1000 korting op het complete Investing Membership van Capitalist Exploits, of probeer voor de wekelijkse nieuwsbrief voor $1.
Centrale banken hebben de neiging om goud te kopen vóór de oorlog. Terwijl Wall Street debatteert over renteverlagingen en de detailhandel memes najaagt, wat zien CB's dat wij niet zien?
Als je vijand per ton goud koopt, moet je misschien niet inzetten op fiat.
Dat lijkt gezond verstand, maar gezond verstand is in de wei gezet, waar het nu gras eet naast eenhoorn startups, gezond fiscaal beleid en eerlijk geld.
Toch zijn de grootste en machtigste financiële spelers ter wereld... de centrale banken... stilletjes hun kluizen aan het vullen met geel metaal in een recordtempo.
Ze doen dit niet voor de lol. Ze doen het omdat ze weten wat er komen gaat.
En wat er gaat komen... nou, laten we zeggen dat er geen champagne en indexfondsen aan te pas komen.
De slimste jongens in de kamer hamsteren goud
Terwijl particuliere beleggers achter meme-aandelen aanzitten en speculeren over de vraag of de Fed 25 of 50 basispunten zal verlagen, doen centrale banken iets dat zowel oeroud als zeer rationeel is: ze bereiden zich voor op oorlog.
Niet metaforisch. Letterlijk.
Laten we beginnen met de feiten, want daar leeft de angst.
In 2022 kochten centrale banken 1.136 ton goud.
In 2023 nog eens 1.037 ton.
Dat is geen diversificatie... dat is een ommezwaai. Een sprong zelfs.
Rusland bracht zijn reserves van 400 ton in 2008 naar meer dan 2300 ton in 2022. China heeft zijn voorraad sinds 2015 verdubbeld. Wat weten zij dat wij niet weten?
We hoeven niet te raden. Ze hebben het ons verteld.
Wanneer het vertrouwen in papier verdampt...en dat doet het altijd...is goud de reddingsboot.
Vraag het de Weimar Republiek. Vraag het Zimbabwe. Vraag het Venezuela. Vraag het je grootouders.
Goud levert niets op. Het wordt niet samengesteld. Het ligt daar maar, zwaar en inert. Totdat al het andere afbrandt en het plotseling het laatste is dat overeind blijft.
Vraag jezelf nu af: als de instellingen die het geld drukken goud verkiezen boven het geld dat ze drukken, wat zou jij dan moeten doen?
Benieuwd wat er gebeurt als de cijfers de waarheid beginnen te fluisteren? In het volgende deel bespreken we de goudratio's, historische parallellen en waarom dit wel eens de stilte voor de storm zou kunnen zijn.
Deze Substack wordt ondersteund door lezers. Om nieuwe berichten te ontvangen en ons werk te steunen, kunt u overwegen om een gratis of betaald abonnee te worden.
Verhoudingen en openbaringen
Op 30 maart 2025 noteert goud $3.084 per ounce. De S&P 500? 5,580.
Dat geeft ons een goud-tot-S&P ratio van 0,55.
Niet slecht. Maar hier is de kick: in 2010 was goud $ 1.400 en de S&P 1.250. De verhouding?
De verhouding? 1.12.
Als goud gewoon die eerdere verhouding terug zou krijgen... ervan uitgaande dat de S&P standhoudt... dan zou goud meer dan $6.200 per ounce kosten.
Als de ratio doorschiet, zoals in 1980? Probeer $7.500-$10.000.
En als de S&P een dalende markt ingaat terwijl goud stijgt? Dan kijk je naar een moonshot.
Dit zijn geen fantasieprojecties. Het zijn rekenkundige berekeningen... plus een vleugje paniek.
De naderende storm
Als de vorige eeuw ons iets heeft geleerd, dan is het dat goud van chaos houdt.
Voor de Eerste Wereldoorlog verhoogde Groot-Brittannië zijn goudreserves van 6,5 miljoen ounces naar 9 miljoen.
Nazi-Duitsland hamsterde meer dan 1400 ton voor WO II.
Rusland kocht in een stroomversnelling vlak voordat het Oekraïne binnentrok.
China is rustig aan het stapelen terwijl het ellebogen gooit in de Straat van Taiwan en de Zuid-Chinese Zee.
Centrale banken kopen geen goud omdat ze Substack lezen.
Ze kopen het omdat ze de cyclus begrijpen: monetaire inflatie → sociale onrust → geopolitiek risico → kinetisch conflict → systemische reset.
Goud is een verzekering waarvan je hoopt dat ze nooit uitkeert. Maar centrale banken? Ze zijn klaar met hopen.
De afwezige spelers
Ondanks de prijsstijging is de goudmarkt nog steeds onderbezet door de spelers die de manie meestal aanjagen: instellingen en particulieren.
Centrale banken bezitten al ongeveer 30% van het bovengrondse goud. Institutionele beleggers? Licht. Particulieren? In principe AWOL.
Goud ETF's zijn nog steeds een afrondingsfout in de gemiddelde portefeuille.
De meeste vermogensbeheerders denken nog steeds dat goud bezitten hetzelfde is als investeren in pruiken en buggyzwepen.
Perfect. Dan wil je er vroeg bij zijn.
Want zodra Wall Street besluit dat het weer oké is om goud te bezitten... zodra Goldman het toevoegt aan hun “10 verrassingen voor 2025” slide deck... zal het te laat zijn. Het asymmetrische venster zal zijn dichtgeslagen.
Mijnbouwers: Een grote asymmetrische inzet
Als de huidige prijsstijging van goud indrukwekkend is, dan gedragen goudmijnexploitanten zich alsof ze de memo gemist hebben.
Neem nu de GDX ETF.
Het volgt goud als een stagiair met een kater op een maandagochtend. Maar de onderliggende bedrijven?
Gooien met vrije kasstroomrendementen van 8-10%. Sommige met 35% marges. Ze handelen goedkoper dan in 40 jaar.
Waarom de disconnect? Simpel: centrale banken kopen geen mijnbouwbedrijven. Ze kopen goud.
Maar instellingen wel. En particulieren?
Die zullen als laatste FOMO'en, zoals ze altijd doen... junior mijnbouwers kopen op marge terwijl CNBC ademloze krantenkoppen publiceert over de “parabolische” beweging van goud.
Op dit moment zijn mijnbouwers een van de weinige sectoren met torenhoge marges, lage schuldproblemen en waarderingen die vastzitten in 2015. Dat zal niet blijven duren.
Het rookgordijn van de dollar
Goud is 40% gestegen in euro's. Met 50% gestegen in yen. Meer dan 60% in roepies.
Maar in dollars? Een bescheiden 12% gestegen in het afgelopen jaar. Waarom? Omdat de DXY nog steeds zijn spieren spant.
Maar laat je niet misleiden. De kracht van de dollar is cosmetisch... een botox-operatie die $34 biljoen aan schuld verbergt en een politieke klasse die nog niet eens slaagt voor een wiskundequiz van de derde klas.
Naarmate de VS meer leent om rente te betalen over wat ze al schuldig is, zal het vertrouwen afnemen. Niet van de ene op de andere dag, maar wel voorspelbaar.
De dollar is niet onoverwinnelijk. Het is slechts de laatste man in een kamer vol instortende dronkaards.
En als dat uit elkaar valt, zal goud niet stijgen... het zal de prijs van het hele financiële systeem opnieuw bepalen.
Het eindspel dat niemand toegeeft
Dit is wat de meeste mensen over het hoofd zien: centrale banken verkopen geen goud. Niet massaal. Ze kopen en houden goud tijdens cycli, tijdens crises, tijdens alles.
Dat maakt dit een van de zeldzame markten met een liquiditeitsval in één richting: kopers verzamelen, maar de aanbodzijde reageert niet. Je kunt de fysieke goudproductie niet opvoeren zoals je meer T-bills kunt drukken.
Dit zet de toon voor iets dat we in decennia niet hebben gezien: een aanbodcrisis in het enige actief dat niet iemand anders zijn aansprakelijkheid is.
Als instellingen zelfs maar 1-2% van hun triljoenen in goud investeren, zullen we een biedmuur zien die de run van 2008 op een opwarmertje doet lijken.
En als de detailhandel eindelijk overstag gaat? Riemen vast.
Wees vroeg of krijg spijt
We zeggen niet dat je je huis moet verkopen en krugerrands in de achtertuin moet begraven.
Maar als je niet ten minste 5-10% in goud belegt... en als je niet serieus naar mijnbouwers kijkt... dan speel je poker zonder te weten dat het spel gestapeld is.
Het spel is aan het veranderen.
Centrale banken zijn in beweging gekomen. Instellingen snuffelen rond.
Je kunt het uitzitten en hopen dat het systeem doormoddert.
Of je kunt de tekenen lezen voor wat ze zijn... en je dienovereenkomstig positioneren.
In een wereld die zijn grip op waarheid, waarde en gezond verstand heeft verloren, blijft goud een van de weinige dingen die je kunt houden dat niet afhankelijk is van de belofte van iemand anders.
Want uiteindelijk, als het vertrouwen wegvalt, is goud wat op tafel komt.
Meer weten? Dankzij onze samenwerking ontvang je $1000 korting op het complete Investing Membership van Capitalist Exploits, of probeer voor de wekelijkse nieuwsbrief voor $1.
