Beleggen in de OorlogstroBeleggen tijdens Europese Onrust: Wat de Schuldencrisis Betekent voor Investerenm van Brussel: Schuld, Macht en de Grote Afleiding
beleggen-tijdens-europese-onrust
Beleggen in Aandelen
Happy Investors
Beleggen in Aandelen
04/08/2025
5 min

Beleggen tijdens Europese Onrust: Wat de Schuldencrisis Betekent voor Investeren

04/08/2025
5 min

Dit artikel is oorspronkelijk geschreven door Capitalist Exploits. Bij Happy Investors volgen we Chris, oprichter van deze partij, al langere tijd en zijn we zelf lid van Insiders. Het doel van dit artikel is puur om je te inspireren en nieuwe ideeën aan te reiken. Het bevat geen koop- of beleggingsadvies. Ook wij van Happy Investors bieden nooit persoonlijk beleggingsadvies aan. Met beleggen kan je jouw inleg verliezen.  

De investeringsstrategie van Capitalist Exploits is contrair; je kunt het daarmee eens zijn of juist niet. Hoewel wij onszelf primair richten op aandelen van hoge kwaliteit, komen we af en toe krachtige ideeën tegen via Capitalist Exploits waarmee een hoog rendement tegen een relatief laag risico gerealiseerd kan worden. Dit noemen we asymmetrisch risico.

Meer weten? Dankzij onze samenwerking ontvang je $1000 korting op het complete Investing Membership van Capitalist Exploits, of probeer voor de wekelijkse nieuwsbrief voor $1.

De EU wil geen oorlog... ze heeft hem nodig. Achter het getier schuilt een financieel systeem dat uit elkaar valt. Maar wie is de echte vijand in deze strijd om solvabiliteit?

“Als de waarheid je niet bevrijdt, komt dat omdat je de verkeerde leugen geloofde.” - Chris MacIntosh

Het maakt de banken niet uit wie er wint. Dat hebben ze nooit gedaan.

Als de leiders van Europa “democratie” roepen, bedoelen ze “controle”. En als ze “oorlog” roepen, bedoelen ze eigenlijk “in gebreke blijven”.

Hier zijn we dan... april, en het toneel is klaar.

De EU is blut. Haar centrale banken zijn uitgeput. De mensen zijn rusteloos.

En dus, als een goochelaar die een konijn uit een zeer haveloze hoed tovert, speelt Brussel zijn laatste kaart: oorlog!

Maar dit gaat niet over Oekraïne. Het gaat niet om Rusland.

Het gaat over schulden, macht en de vreemde rekenkunde van het overleven als je valuta is gekoppeld aan fantasie en je balans aan fictie.

De EU wil geen oorlog. Ze heeft oorlognodig.

En dat maakt het verschil.

De leugen die betaalt

Laten we beginnen waar het bloedspoor altijd naartoe leidt: de banken.

In tegenstelling tot de verhaaltjes die voor het slapen gaan aan de massa worden verteld, lenen banken geen geld uit.

Ze creëren het... uit het niets, met een toetsaanslag, zoals Zeus bliksemschichten gooit vanaf de Olympus.

Als je van een bank leent, geven ze je niet het spaargeld van iemand anders.

Ze slaan valuta, niet gedekt door goud, niet door reserves, maar door jouw belofte om te betalen.

En als je dat niet doet? Dan nemen ze de echte spullen in beslag... je huis, je land, je werk.

In vredestijd zoemt deze zwendel rustig op de achtergrond. Maar in oorlogstijd?

Staat het volume op elf.

Regeringen lenen massaal. Bevolkingen worden afgeleid.

Onderpand worden steden, valuta en soevereiniteit zelf. Wanbetalingen, reddingsoperaties, inbeslagnames... dit zijn geen foutjes in het systeem.

Ze zijn het ontwerp.

De alchemie van de bankier is eenvoudig: Drukken. Lenen. Opblazen. In beslag nemen.

Spoel en herhaal, bij voorkeur met om de paar decennia een goede oorlog om de rommel op te vegen.

Eerste Wereldoorlog: Het prototype

Laten we het niet romantiseren... De Eerste Wereldoorlog was een vleesmolen voor het imperium en een goudmijn voor de financiën.

Terwijl mannen in de loopgraven lagen te rotten, verstrekten J.P. Morgan en zijn vrienden leningen aan zowel de Geallieerden als de Amerikaanse regering.

Toen Duitsland verloor, werden herstelbetalingen gestructureerd via bankensyndicaten. Het Dawes Plan? Het Young Plan?

Dit waren geen vredesoffers.

Het waren schuldvallen ontworpen door bankiers om rijkdom te onttrekken aan een verslagen continent... voor altijd.

Spoel door naar vandaag: hetzelfde systeem, glanzender schermen.

En wie speelt er nu aan beide kanten?

Dezelfde belangen ... alleen in nieuwere pakken en privé vliegend.

De schuld van de EU is eindig

Om te begrijpen waarom Brussel wanhopig is, hoef je alleen maar te rekenen.

  • Griekenland: 160% schuld/BBP
  • Italië: 140%
  • Frankrijk: 110%.

En dat is met behulp van de eigen creatieve boekhouding van de EU.

In de echte wereld? Ze zijn al failliet. Ze hebben het alleen nog niet aangegeven.

De oorlog geeft ze het excuus.

In een oorlog wordt schuld patriottisch. Kapitaalcontroles worden “noodzakelijk”. Confiscatie wordt “stabiliteit”. En Brussel?

Het mag het systeem opnieuw opstarten zonder ooit toe te geven dat het de architect van de ineenstorting was.

Daarom eist de Estse oorlogshavik Kaja Kallas geen €40 miljard aan defensie-uitgaven vanwege een Russische dreiging. Ze doet het omdat het financiële systeem dat ze overeind houdt aan het desintegreren is.

Ze hoopt alleen dat je te bang bent om het op te merken.

Maar wat gebeurt er als de mensen niet meer bang zijn... en beginnen op te letten?

Deze Substack wordt gesteund door lezers. Als je nieuwe berichten wilt ontvangen en ons werk wilt steunen, kun je overwegen gratis of betaald abonnee te worden.

De macht achter de troon

Het is verleidelijk om de schuld te geven aan Macron, Scholz of een willekeurig ander boegbeeld. Maar de echte macht in Europa is niet democratisch. Het is technocratisch.

De Europese Commissie ... het ongekozen orgaan dat orders geeft in zachte tonen en harde mandaten ... houdt de touwtjes in handen.

En zoals alle parasitaire instellingen is haar primaire doel overleven.

Wanneer Hongarije zich tegen het systeem keert, wanneer Polen zich verzet tegen quota's, wanneer Italië met de ogen durft te knipperen... weet Brussel dat de tijd dringt.

De eenheid breekt.

En wat is de oudste truc in het boek om andersdenkenden het zwijgen op te leggen?

Een vijand van buitenaf. Het liefst nucleair bewapend en gunstig gelegen naar het oosten.

Oorlog als terugstelknop

Door de geschiedenis heen gaan monetaire regimes niet geruisloos ten onder.

Ze gaan met buskruit.

  • De Franse monarchie? Verdronken in bloed.
  • De Weimarrepubliek? Tot as verbrand en boze Duitsers gebaard.
  • Bretton Woods? Stierf in een toespraak van Nixon en baarde een zwevende illusie.

We zijn nu aan het einde van de post-WWII monetaire cyclus.

De fiatfantasie van de EU... mogelijk gemaakt door de ECB, opgestuwd door nulrentes en gemaskeerd door de Duitse geloofwaardigheid... valt uit elkaar.

Inflatie woedt. Productiviteit is dood. Sociale onrust borrelt. En Brussel heeft een verhaal nodig. Snel.

Laat de oorlogstrommels maar komen.

“Onderbenut kapitaal” betekent JOU!

Als je vorig jaar het uitgelekte transcript hebt gelezen - het transcript waarin gewaarschuwd werd voor EU-plannen om “onderbenut kapitaal” in beslag te nemen - dan dacht je misschien dat het satire was.

Dat was het niet.

Ze komen voor jouw spaargeld. Je pensioen. Je bezittingen.

Niet allemaal tegelijk, hoor. Maar stukje bij beetje, onder de vlag van oorlog en noodtoestand.

Ze hullen het in nationalisme. Verpakken het in de vlag. En verkopen het met de oprechtheid van een tv-evangelist op betaaldag.

Maar vergis je niet: het is diefstal per decreet.

En de bankiers? Die wachten met open armen en kleine lettertjes.

Als het systeem chaos nodig heeft, is vrede een bedreiging

Dit is geen complottheorie. Het is gewoon wiskunde.

Banken profiteren het meest wanneer de wereld in slow motion afbrandt. Wanbetaling is een oogst. En oorlog is de zeis.

Conflicten rechtvaardigen monetaire expansie. Expansie voedt inflatie. Inflatie verslindt spaargeld en vraagt om meer schulden.

Een perfecte cirkel... zolang mensen erin geloven.

Het probleem van de EU? De mensen worden wakker.

Propagandaseizoen is geopend

Als het idee van oorlog met Rusland je krankzinnig lijkt, gefeliciteerd: je denkt nog helder.

Maar dat weerhoudt de verhalenmachine er niet van zijn werk te doen.

Je kunt het nu al voelen:

  • “Russische raketten kunnen Londen binnen enkele minuten raken!”
  • "Cyberaanvallen teruggevoerd naar Moskou!
  • “Poetin destabiliseert onze democratie!”

Het is hetzelfde liedje dat ze in 2003 speelden. Vervang Irak door Rusland en massavernietigingswapens door “kwaadaardige invloed”.

Maar hier is de draai: deze keer gaat het niet om olie.

Het gaat over solvabiliteit.

Meer weten? Dankzij onze samenwerking ontvang je $1000 korting op het complete Investing Membership van Capitalist Exploits, of probeer voor de wekelijkse nieuwsbrief voor $1.

Reacties
Categorieën